Hoe ontwerp ik een nieuw patroon ~ deel 2

Om te ontwerpen heb ik rust in mijn hoofd nodig, een lekker plekje om te zitten en mijn spulletjes.

Omdat ik soms een halve huiskamer in beslag neem met mijn spullen

 heb ik momenteel een schaal waarin ik alles verzamel. 

Zoals je ziet ligt er echt van alles in de schaal. 

Een plastic zakje met restjes katoen. 

Twee andere "nog niet af" knuffels. Inspiratie Pet Shops, bolletjes wol om mee te testen, opschrijfboekje....

Ook heb ik nog een klein naaikistje waarin alle haaknaalden, spelden, oogjes, belletjes, scharen en andere benodigdheden zitten. Hierdoor houd ik het "beperkt" in de ruimte en sleep ik het zo mee naar buiten.

Als ik buiten zit, zit ik graag in de zon. Maar met mijn hoofd in de schaduw.

Dan kan ik mijn werkje goed zien.

 Dit is dan ook een heerlijke plekje.

Op de bank ligt een Greenline schrift. Daarin schrijf ik alle touren / rijen op. 

Het voordeel van dit schriftje is dat de ene kant lijntjes heeft en de andere kant blanco is. 

Dus ik kan tekenen en schrijven tegelijk.

En dan aan de slag. Ik begin met de inspiratie - zie deel 1.

Dan een kleine schets / tekening.

Voor het ontwerpen van een knuffel of een Amigurumi gebruik je altijd de tafel van 6. 

Dit is eigenlijk de standaard. Je meerdert ook altijd in de laatste steek.

Dit wil niet zeggen dat het niet anders kan, maar voor het meerderen en minderen is het wel handig om dezelfde ritmes te houden. Als je hiervan afwijkt zullen veel haaksters het patroon al lastiger vinden om te haken.  Waarom de tafel van 6? Als je de tafel van 4 gebruikt krijg je een vierkant. Ga je hoger zitten, dus de tafel van 8 wordt je cirkel groter en ronder.

Bij zes zie je eigenlijk al een prima basiscirkel en het voordeel is dat het nog steeds klein blijft. dus ook geschikt voor kleine amigurumi's. 

In het vorige bericht zag je al dat ik aan haken was geslagen. 

Het paard van Schleich heb ik gewoon voor me staan en ik heb bestudeerd hoe een been er uit ziet.

En dan haken. Soms is het een kwestie van proberen.

 Want hoe zorg je ervoor dat je een "deukje" krijgt op één plek. 

Dan moet je gericht minderen.

Door het uit te proberen kom je er achter. Soms is het slim om 3x achter elkaar te minderen. 

Soms mooier om er een steek tussen te doen. Haak daarna altijd enkele rijen verder. Bekijk het resultaat. 

En door (helaas) veel weer uithalen en blijven proberen ga je verder.

Nog een tip bij het zelf ontwerpen.

Veel haaksters gebruiken een steken markeerder. 
Ik gebruik dit alleen als ik een standaard rondje haak. 

Als ik aan het ontwerpen ben niet. 

Dan gebruik ik een gekleurd draadje die ik in elke eerste steek van elke rij plaats. 

Gewoon een draadje van een andere kleurtje / restje. Waarom?

Door het draadje weet je waar je rij precies begint. 

En als ik dan na 5 rijen toch het werkje moet uithalen omdat ik niet tevreden ben, 

weet ik ook nog waar de het begin van 5 rijen terug was. 

Een steken markeerder verplaats je elke rij. En dat is dan niet handig.

Voordeel van een draadje is ook dat je ziet wat het minderen en meerderen voor effect heeft.

Soms gaat het draadje kronkelen.

Kijk maar naar dit been. 

Het draadje begint aan de achterkant en slingert naar het midden zijkant.

Van elke rij noteer ik wat en hoe ik het heb gehaakt.

Een knuffelbeest met vier dezelfde poten kan je nu gaan controleren. 

Omdat je ze nog 3 x moet haken test je zelf 3x het patroon.

Een paard heeft twee dezelfde voor en twee dezelfde achter benen. Dus ik krijg maar één kans.

Nu... dit ziet er niet verkeerd uit.

Even opvullen met fibervulling. Want dan krijgt het been ook vorm.

Ik heb er "dikke chenille buigdraden" ingedaan zodat het paard straks ook kan rennen/lopen/bewegen.

De achter poten op dezelfde manier. Eerst één poot. Daarna de andere testen.

Volgende keer...

Hoe ontwerp je een hoofd?